اکوسیستم دیفای فعالیت اصلی خود را از اتریوم و سپس از پلتفرم های وام دهی از جمله کامپاند (Compound) و آوه (Aave) شروع کرد.
پروژه دیفای با صرافی های غیر متمرکز مانند سوشی سواپ و یونی سواپ و همچنین با بازار سازهای خودکار قوت گرفت و تغییرات چشمگیری را پشت سر گذاشت. به طوری که باعث افزایش بهره وری و کارایی عملکرد دیفای و رشد تمرکز زدایی در آن شد.
البته وجود مشکلات امنیتی، کمبود نقدینگی و حریم خصوصی باعث شد که توسعه دهندگان به دنبال رفع این مشکلات از طریق ایجاد نسخه های بهتر باشند. در این مقاله قصد داریم به معرفی دیفای 2 به عنوان راهکاری برای رفع مشکلات نسل اول دیفای بپردازیم.
دیفای 2 به عنوان نسل دوم اکوسیستم دیفای، به دنبال حذف محدودیت های نسل قبلی و تسهیل فرآیندهای مالی مانند تامین نقدینگی و کشت سود می باشد. توانمند سازی سازمان های مستقل غیر متمرکز و ایجاد نقدینگی پایدار از جمله اهدافی می باشد که دیفای 2 به دنبال آنهاست. در ادامه به بررسی تحولات ایجاد شده در این دو مورد می پردازیم.
بازارها و استخرهای نقدینگی در پروتکل اولیه دیفای، به صورت پراکنده در بلاک چین ها و پلتفرم های مختلف وجود دارند که این امر باعث تقسیم و توزیع نقدینگی موجود در کل بازار به صورت پراکنده می شود. بنابراین دسترسی معامله گران به نقدینگی کاهش می یابد و نمی توان از دارایی های استخرهای نقدینگی به صورت موثر استفاده کرد، در نتیجه باعث ناکارآمدی سرمایه موجود در بازار می شود. همچنین در دیفای 1.0 انگیزه جذب نقدینگی چندان قدرتمند نیست. در دیفای 2، پروتکل ها در تلاشند تا برای کاربران خود، نقدینگی پایداری را از طریق ایجاد شیوه های جدید و متنوع کسب درآمد مانند کشت سود ایجاد کنند و میزان وفاداری تامین کنندگان سرمایه را به پلتفرم خود افزایش دهند. در اکوسیستم دیفای 2، میزان اتکای این حوزه تامین کنندگان نقدینگی شخص ثالث کاهش می یابد و ارتباط با امور مالی سنتی و اقتصاد جهانی بهبود می یابد.
پلتفرم اولیمپوس دائو ( OlympusDAO)، از جمله پلتفرمهای برتر نسل دوم دیفای در زمینه تأمین نقدینگی پایدار می باشد که به دنبال ایجاد ارز ذخیرهای غیر متمرکز است. اولیمپوس دائو با ایجاد شرایط برد-برد از طریق ترکیبی از استراتژیهای مختلف مانند ارائه اوراق قرضه با تخفیفهای ویژه و سهامگذاری توکن بومی اُهم (OHM)، توانسته جامعه کاربران را به این پروتکل وفادار نگه دارد. پلتفرم توکِمَک (Tokemak) نیز یکی دیگر از پلتفرم های برتر دیفای 2 در زمینه تأمین نقدینگی پایدار است که با استفاده از توکن حاکمیتی و ارائه حق رأی برای مدیریت جریان نقدینگی به کاربران خود، توانسته برای پروتکل سرمایه پایدار جذب کند.
دیفای 1.0 و دیفای 2.0 با ایده و هدف نهایی یکسانی ایجاد شده اند و هر دو به دنبال ایجاد اکوسیستم مالی غیر متمرکز مبتنی بر بلاک چین می باشند.در ادامه به برخی از مزایای دیفای ۲ میپردازیم.
دیفای 2 شیوههای متنوعی مانند استراتژیهای کاهش لیکوئیدشدن و بیمه های مبتنی بر قراردادهای هوشمند را برای افزایش بهرهمندی کاربران از سود بهینه سرمایه بهکار میگیرد. پروژههای نسل دوم دیفای در زنجیرههایی مانند آولانچ، سولانا و پالیگان ضمن استفاده از نقدینگی تأمینشده در پروتکلهای دیگر، قسمتی از سود این فرایند را به تأمینکننده می دهد.
دیفای 1.0 مبتنی بر استیبل کوین ها، به ویژه کوینهای مبتنی بر دلار ایالات متحده می باشد. در این زمینه، پروتکلهایی از جمله فِی (Fei)، الکِمیکس و اولیمپوس دائو، توکنهای بومی خود را با نوآوری و خلاقیت به کار گرفته اند تا دیفای 2 برای استیبل کوینها جایگزین پایدارتری عرضه کند.
دیفای 2 با کاهش کارمزد تراکنش و ارائه تجربه کاربری ارتقا یافته، باعث گسترده تر شدن پذیرش این حوزه و ورود سرمایه بیشتر به آن شده است.
تأمینکنندگان بیمه و جوامع متن باز در دیفای 2 با در نظر گرفتن راهکارهایی برای حسابرسی مکرر و منظم به این اطمینان می رسند که قراردادهای هوشمند به درستی در این اپلیکیشنها کار میکنند. جبران ضرر و زیان کاربرانی که سرمایه خود را در این بازار از دست دادهاند، یکی از اهداف این حسابرسیها می باشد.
در ادامه میخواهیم به مهم ترین کاربرد های دیفای ۲ بپردازیم.
در پلتفرم های مبتنی بر دیفای 2، کاربران میتوانند با استفاده از مزیت وامهای خود باز پرداخت (Self-Repaying Loan) وام هایی را در ازای ارائه داراییهای دیجیتال دریافت نمایند و بدهی وام را به صورت خودکار از سودی که از سرمایهگذاری وام خود بهدست میآورند، پرداخت کنند. در این حالت افراد می توانند علاوه بر این که پاداش استخر نقدینگی را دریافت کنند، از مزایای وام نیز بهرهمند شوند.
در پروتکلهای جدید دیفای، قراردادهای هوشمند می توانند به توزیع نقدینگی در بلاک چینهای مختلف کمک کنند. بنابراین می توان با مبادله داراییهای استخرهای نقدینگی یک زنجیره با سایر زنجیرهها، کمبود نقدینگی در یک شبکه را جبران کرد.
در نسل اول دیفای، در ازای سپردن داراییهای خود به استخرهای نقدینگی، به کاربران توکن های نقدینگی ارائه می شود که سپس میتوانند از طریق استراتژی فارمینگ از آنها مجددا سود به دست آورند. در این مورد، دیفای 2 یک گام فراتر بر می دارد و این اجازه را به توکنهای نقدینگی فارمینگ و کشت سود میدهند که برای ایجاد توکنهایی مانند DAI مورد استفاده قرار بگیرند و یا به عنوان وثیقه عمل کنند. در واقع می توان گفت در پروتکلهای نسل دوم دیفای، کاربرد و سود توکن های نقدینگی بیشتر است.
عملکرد دیفای با تکیه بر زیر ساختی شفاف و متن باز صورت می گیرد اما باز هم ممکن است که برای سرمایهگذاران تازه وارد، تحلیل و ارزیابی میزان ریسک پروتکلها دشوار باشد. دیفای 2 جهت رفع این مشکل، برای برخی از قراردادهای هوشمند بیمه در نظر گرفته است. به این ترتیب پروژه بیمه شده این ضمانت را به کاربر میدهد که درصورت هک شدن قرارداد هوشمند هم بتواند دارایی خود را با پرداخت کارمزد از پروتکل برداشت کند.
زمانی که دارایی سرمایه گذاری شده در استخرهای نقدینگی با افت قیمت روبرو می شوند، سرمایه گذار با زیان غیر دائمی مواجه می شود. دیفای 2 راه حلی را برای کاهش این ضرر در نظر گرفته است. بسیاری از پروتکلها برای بیمه کردن سپرده سرمایهگذاران در مقابل ضرر ناپایدار، بخشی از کارمزد مبادله توکن در استخرهای نقدینگی را مورد استفاده قرار می دهند. همچنین ممکن است مدت زمان سهامگذاری در پرداخت خسارت نیز در نظر گرفته شود. مثلا در پروتکل Bancor به ازای هر 1 روز سرمایهگذاری، به پوشش بیمه کاربر نیز ۱ درصد اضافه می شود و به این ترتیب کاربران پس از ۱۰۰ روز می توانند از ۱۰۰ درصد پوشش بیمه بهرهمند شوند. بنابراین پروتکل Bancor با این روش علاوه بر ارائه خدمات بیمه به کاربران خود می تواند پایداری نقدینگی پلتفرم و وفاداری کاربران پلتفرم را نیز تضمین کند.
یکی از نوآوریهای مهم دیفای 1.0، کشت سود می باشد که به کاربران برای تأمین نقدینگی کمک میکرد. دیفای 2 از طریق کارآمدتر کردن کشت سود، توانسته جذب و حفظ سرمایه بیشتری را به دنبال داشته باشد. در دیفای 2، کشت سود از طریق افزایش سیاستهای تشویقی این امکان را به کاربران میدهد تا برای دریافت وام، از توکنهای حاصل از سرمایهگذاری خود به عنوان وثیقه استفاده کنند.
کاربران می توانند از طریق سهام گذاری، درآمد منفعل برای خود داشته باشند. سهام گذاری به کاربران زنجیرههای مبتنی بر PoS (اثبات سهام) کمک میکند تا بتوانند از طریق ارائه دارایی خود، تبدیل به اعتبار سنج بلاک شوند. بنابراین کاربران می توانند پاداش بلاک را از طریق قفل کردن دارایی در یک زنجیره کسب کنند.
وامهای خود باز پرداخت، برای وامدهندگان و وامگیرندگان فرصتهایی مناسب و برابری ایجاد میکنند. پروتکلهای دیفای و کشت سود، به وسیله باز پرداخت وام از طریق بهره حاصل از دریافت وام، جذابتر از همیشه شدهاند.
روش استخراج نقدینگی (تأمین نقدینگی) به دارندگان ارزهای دیجیتال برای کسب سود از راهی آسان کمک می کند. سرمایهگذاران در این روش باید بخشی از داراییهای دیجیتال خود را به یکی از استخرهای نقدینگی انتقال دهند تا سایر کاربران بتوانند مبادلات خود را به وسیله آن کوین ها انجام دهند. سرمایهگذاران از طریق این تراکنش های دو سربرد و ساده، می توانند از سود کارمزد معاملات بهره ببرند، همچنین میزان جذب نقدینگی در پروتکلها افزایش می یابد.
صرافیهای غیر متمرکز به کاربران این امکان را میدهند که بدون نیاز به سازمانهای واسط، تراکنشهای ارز دیجیتال خود را انجام دهند. این صرافیها تحت تأثیر قوانین و مقررات مناطق جغرافیایی مختلف قرار نمی گیرند، زیرا ماهیت آنها کاملا غیر متمرکز می باشد. کارمزد تراکنش ها در این صرافیها در مقایسه با سایر صرافی ها کمتر است و کاربران میتوانند به خدماتی همچون معاملات مارجین و سایر تراکنش در این پلتفرمهای غیر متمرکز دسترسی داشته باشند.
سرمایهگذاران با خرید توکنهای دائو، می توانند به سازمانهای دائو بپیوندند و نقشی را در مدیریت و حاکمیت آنها ایفا کنند. افزایش تمایل افراد جهت مشارکت در این سازمانها، می تواند برای یادگیری بیشتر استراتژی های سرمایهگذاری دیفای 2 به عنوان یک انگیزه نیرومند تاثیرگذار شناخته شود.
تمام حقوق برای فارسی کریپتو محفوظ است.